Lange 1ste dag

Zo, het was eindelijk zover. Na meer dan een jaar van voorbereiding was nu eindelijk het moment aangebroken dat we naar Marjolein en Danny reden om hen op te pikken .Bij hen thuis werd de auto verder ingeladen en konden we op weg richting schiphol.4 uur in de namiddag is geen leuk uur om te vertrekken en de combinatie regenweer en spitsuur gaf dus de nodige files. We reden toch nog mooi op tijd de vooraf gereserveerde parking op en met de klaarstaande bus waren we snel aan de terminal. Dat was prima geregeld. Het inchecken , de douane en andere verplichtingen gingen allemaal even vlot en voor we het wisten zaten we op onze stoel in het vliegtuig. We vlogen met een dreamliner van Aeromexico naar Mexico city,een vlucht van een dikke 11uur maar door de goede beenruimte en comfortabele stoelen viel het allemaal heel goed mee. Aangekomen in Mexico city hadden we een wachttijd van bijna 6 u en hier werd de tijd gedood met wat wandelen , rusten,lezen enz.voor zover je iets anders kan doen op een luchthaven. Daarna nog een drietal uurtjes naar Havana vliegen en we kwamen eindelijk op onze eind bestemming. We werden voor de zoveelste keer die dag naar douane enzo geloodst en bij het naar buitengaan stond er iemand op ons te wachten met een naambordje. We keken onze ogen uit,zoveel mooie oude Amerikaanse auto's die nog door de straten raasden en in  2 ervan werden wij naar onze casa particular gebracht.

Tijdens de rit naar de stad kreeg ik spontaan het gevoel of wij hadden geen vliegtuig genomen maar de teletijdmachine van professor Barabas.

Heel raar was het om nog vele autos van het russische merk Lada te zien rijden of zelfs nog met paard en kar mensen zich te zien verplaatsen. Bij de casa kregen we nog de nodige uitleg en tips op hun mooi dakterras en daarna konden we de stad gaan verkennen. Havana vonden wij heel mooi ondanks de vele vervallen gebouwen maar dat maakt het natuurlijk speciaal. We wandelden door de smalle straatjes van oud Havana en door ons Europees uiterlijk kan je natuurlijk niet verbergen dat we toeristen zijn, dus werden we om de 20 meter aangesproken om in hun restaurant te komen eten ,in hun winkel iets te kopen of met hun taxi mee te rijden. Het bleef echter allemaal op een vriendelijke toon dus dan viel dat allemaal wel mee. Op onze wandeling kwamen we ook langs de kaaien waar de cruiseschepen ooit aanmeerden ,voor ene mister Trump uit Amerika besliste dat de cruises Havana niet meer mochten aandoen zal het hier wel wat volk op de been gebracht hebben maar zoals verwacht was het er nu een ietwat dooie boel.Zo jammer voor de Cubaanse bevolking die er misschien een mooi centje aan bijverdienden . Het werd donker en sommige gebouwen werden mooi verlicht maar straatverlichting was in de kleine smalle straatjes wel schaars. Je moest goed uitkijken waar je liep want in het donker leek het meer op een hindernissenparcours door de vele , soms erg diepe putten in het wegdek en met mijn valreputatie was het niet echt ontspannen wandelen. We hadden enkele adresjes gekregen van onze gastvrouw om te gaan eten en na een beetje zoeken vonden we er eentje van. Het was een mooie gezellig restaurant waar we lekker gegeten hebben maar omdat het voor ons al zo een lange dag geweest was waren we alle 4 te moe om er deftig van te genieten.Alhoewel het nog geen half 9 was werd er unaniem dan ook beslist om terug naar onze casa te gaan en vroeg in ons bed te duiken. Kwestie van de volgende dag een beetje fris aan onze , hopelijk mooie rondreis te beginnen.