Buenvenido in Cuba "No fish today"

Vrijdag 15 november was onze 2de dag op Cubaanse bodem en dan zouden we onze huurauto moeten ophalen en verder trekken naar het platteland. Eerst werd er lekker ontbeten op het dakterras van onze casa en daarna konden we op pad naar het autoverhuurbedrijf.

Het was niet zo ver en we hadden nog wat tijd over vooraleer we daar moesten zijn dus werd er op ons gemakje de buurt verkend. Zo stond er op een nabijgelegen plein een neergeschoten Amerikaans spionage vliegtuig uit de tijd van de rakettencrisis en de boot waarmee Che Guevara in de varkensbaai aan land is gekomen. Verderop was een plein met enkele beroemde gebouwen waaronder het danstheater van de ballerina Alicia Alonso die onlangs gestorven is, het bekend hotel La Inglaterra en het Capitolo.

Na de nodige administratie bij het autohuurbedrijf was het enkel nog wachten op de auto. Het zou maar een 20 minuutjes duren dus gingen Marjolein en ik alvast naar de "meet en greet" met onze contactpersoon van Riksja travel die ons nog enkele dingen moest vertellen vooraleer we echt aan onze rondreis konden beginnen. Die uitleg was al lang voorbij toen Peter en Danny met onze auto aan de casa aankwamen. Buenvenido your in Cuba , met andere woorden geduld is hier een mooie zaak. We hadden de app van Maps me gedownload thuis en dus konden we hier op gps rijden via onze gsm. Een gewone gps zoals thuis zou hier verboden zijn dus was dit een mooi alternatief.

Als bestemming tikten we Plaza de la Revolucion in , een bekend plein waar men de afbeeldingen in ijzer kan vinden op 2 gevels van Che Guevara en Fidel Castro. Aan de andere kant van het gigantisch plein stond het monument van José Marti. Hier is ook de plek waar men militaire parades kan aanschouwen.

Daarna reden we verder naar ons volgende overnachtingsplaats over kleinere wegen dan de autostrade . Op deze manier zie je veel meer en kom je dingen tegen die niet in de reisgidsen staan. Zo lag de Belgische ambassade op onze route maar ook een dorp waarvan waarschijnlijk bijna de volledige bevolking in de 2 nabijgelegen fabrieken werkten. Dat laatste was wel een groot verschil met sommige prachtige huizen in Havana hier zijn het vooral huisjes,hutjes bijna , die dringend wat renovatie zouden nodig hebben. Door een gebrek aan geld en materialen zal dit er in de toekomst waarschijnlijk ook niet van komen. Die typische vervallen gebouwen en die oude Amerikaanse auto's maakt Cuba wel tot een speciaal land en moesten ze ooit toch eens kunnen renoveren dan zal het wel die typische cubaanse charme wegnemen. Maar wat is nu het belangrijkste? De bevolking die een beter leven zou hebben of de toerist die dit kan komen bekijken? Ik denk vooral het eerste.

Toen we in het hotel aankwamen werd er door ons mannen nog een plonsje gedaan in het zwembad om een beetje af te koelen. Volgens de receptioniste zou ons avondeten geregeld zijn ,dus toen we gingen eten in het restaurant van het hotel kregen we prompt andere menukaarten in onze handen gedrukt nadat we zeiden dat het diner inbegrepen was. Hier stonden minder en simpele gerechten op maar toch hebben ze gesmaakt. Dat je geen vis kon bestellen was voor beide kaarten geldig dus " No fish today"tja dat kan men verwachten in dit land. Daarna nog wat nakaarten over deze dag en zo konden we op tijd ons bed in.