Dagje in Viñales

Maandag 18 november

Deze dag hadden we een ritje te paard op de agenda staan en na een lekker ontbijt in de casa wandelden we naar de plaats van afspraak. Hier moesten we nog even wachten vooraleer de gids ons kwam oppikken en na nog een kleine wandeling kwamen we bij de paarden aan en werd er een geschikt dier voor ons uitgekozen. Als laatste  kreeg  ik mijn paard genaamd Tequila(what's in a name ;-) ) maar door mijn beenbreuk van vorig jaar had ik moeite met het opstappen. Doe er dan nog een portie schrik bij en de man die mij hielp wist al hoe laat het was. Nadat hij mij goed had gerustgesteld  konden we eindelijk op pad. De weg die we moesten volgen was een smal kronkelend pad door de vallei van Viñales. De paarden liepen mooi achter elkaar met Marjolein op kop en ik helemaal achteraan met tussenin ons mannen en nog enkele toeristen waaronder Duitsers, Zwitsers en Litouwers. 

Tijdens de rit had ik een gezellig babbeltje met de man die mijn paard onder controle hield en door de afleiding werd de schrik toch wel veel minder. Op een gezapig tempo stapten we langs velden met allerlei gewassen en zo kwamen we aan bij enkele gebouwen waar we van ons paard stapten. Hier kregen we uitleg door een gids over de koffie die hier geteeld wordt en de rum die hier gemaakt wordt. Rum die zij produceren heeft als ingrediënten honing en guave en niet de gebruikelijke rietsuiker. De andere gids vertelde dan weer hoe tabaksplanten geteeld worden en hoe men een sigaar maakt. Deze streek staat bekend voor zijn tabak en hier kan je dan ook vele schuren vinden waarin  de bladeren gedroogd worden. Na het planten , oogsten en drogen van tabaksbladeren komt de overheid 90% van de oogst ophalen en wordt vervoerd naar Havana waar ze tot sigaar door vrouwen gerold worden op hun billen . De overige 10% blijft bij de teler en mogen ze zelf verkopen aan toeristen. Waarom zijn het de vrouwen die enkel sigaren rollen? Omdat zij meer gevoel hebben voor het rollen en fijner werken. De gids vertelde ook nog dat een sigaar uit 3 tot 4 tabaksbladeren bestaat en de erg dikke sigaar tot 10 bladeren kan hebben. Uiteraard kreeg je na de uitleg de gelegenheid om er eentje op te steken,wat dan ook  bijna iedereen deed. Cuba bezoeken zonder een sigaar geproefd te hebben is bijna onmogelijk ;-)

Na de proeverijen stapten we terug op ons paard en reden weer naar het beginpunt van deze uitstap.

Het was nog vroeg in de namiddag toen we weer bij onze casa aankwamen zodoende werd er besloten om naar een dichtbijgelegen grot te rijden,cueva del indio. Het was niet zo een erg grote grot ,het eerste gedeelte was te voet en daarna werd je op een bootje gezet en vaarden ze met je de grot uit. Een toeristische attractie is zoals bijna overal in Cuba met   schaarse,sobere tl verlichting. Hier moeten ze natuurlijk roeien met de riemen die men heeft , dus hier geen mooie kleurrijke spots zoals bij ons die het allemaal wel wat mooier maken.

Na het grot bezoek reden we naar hotel Los Jazmines waar je een mooie  uitkijk hebt over de vallei.

Dit landschap is wel speciaal omdat er hier mojotes zijn,dat zijn bergen die lijken op erg grote molshopen en deze zouden miljoenen jaren geleden gevormd zijn uit schelpen.

Op het view point kon je uiteraard souvenirs kopen en bij de bar stond er een bandje salsa te spelen, dit is zoals overal in Cuba waar je toeristen kan tegenkomen.

Vooraleer we terug naar onze casa reden gingen we nog langs een enorme  rotstekening (180m breed en 120 m hoog)die je al van ver zag en die volgens de reisgidsen in opdracht van Fidel in de jaren 60 geschilderd zou zijn om toeristen naar de streek te lokken.

In Cuba is het verboden om een gps bij te hebben dus had ik via mijn gsm thuis al vooraf geocaches opgeslagen maar toen we hier aankwamen kon ik er maar eentje terugvinden en die bleek hier in Viñales te liggen. Terwijl Marjolein , Danny en ik wat gingen uitblazen in de schommelstoelen op het gezellig terras van onze casa ging Peter nog op pad om die ene geocache te gaan zoeken. Hij bleef wel redelijk lang weg en we werden al een beetje ongerust maar dat was helemaal niet nodig geweest, want tijdens zijn tochtje had hij niet enkel gezocht naar de geocache maar ook nog staan kijken bij een matchke van jonge base-ballertjes en intussen nog wat staan kletsen bij een drankje in de bar waar de geocache lag. Yes, Cuba kunnen we nu toch nog van onze geocachelijst schrappen. 

Ons avondeten hadden we weer in onze casa en ook deze keer hebben we weer lekker gegeten. Volgens verschillende bronnen is het eten in Cuba niet veel soeps maar wij moeten dat tegenspreken want er kan wel lekker gekookt worden,uiteraard met de middelen die ze hebben in dit land.